ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Διευθύντρια Σπουδών

Είναι θεατρολόγος, τ. επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Απόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Παρίσι ΙΙΙ – Νέα Σορβόννη, εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, με θέμα Ελληνική Σκηνή και Θέατρο της Ιστορίας, 1936-1944. Οι Θεσμοί και οι Μορφές (2003).

Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται οι όροι του μοντέρνου στο θέατρο, η σχέση ελληνικής και ευρωπαϊκής σκηνής, η σκηνική ερμηνεία του αρχαίου δράματος, το θέατρο για παιδιά και εφήβους. Έχει δημοσιεύσει μελέτες στην Ελλάδα και τη Γαλλία και έχει επιμεληθεί θεατρικές εκδόσεις. Έχει επίσης τακτικές συμμετοχές με ανακοινώσεις σε θεατρολογικά συνέδρια και έχει συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά διακρατικά προγράμματα, ερευνητικές ομάδες και φόρουμ.

Διατέλεσε σύμβουλος καλλιτεχνικού προγραμματισμού στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (2006-15), επιστημονική υπεύθυνη του εργαστηρίου για το αρχαίο δράμα «Θερινό Μαντείο» (2018, 2019), κριτικός θεάτρου, σύμβουλος δραματουργίας, επιμελήτρια εκθέσεων, επιμελήτρια και παρουσιάστρια τηλεοπτικής σειράς για το σύγχρονο θέατρο (Θεωρείο) και θεατρολογικών ραδιοφωνικών εκπομπών. Στις δραστηριότητές της περιλαμβάνονται επίσης επιμέλειες σκηνικών αφιερωμάτων, δημόσιες ομιλίες και παρεμβάσεις.

Κριτικές θεάτρου, επιφυλλίδες, άρθρα, συνεντεύξεις, βιβλιοκριτικές, αφιερώματα και κριτικές αποτιμήσεις έχουν δημοσιευτεί, μεταξύ άλλων, στις εφημερίδες Εποχή, Έθνος, Αυγή («Ενθέματα»), Καθημερινή («Επτά Ημέρες»), Ελευθεροτυπία («Βιβλιοθήκη»), Ημερησία, Τα Νέα και στα περιοδικά Ο Πολίτης, Αντί, Νέα Εστία, The Books’ Journal.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους (παράρτημα της ASSITEJ) και της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών. Συμμετείχε σε γνωμοδοτικές επιτροπές του ΥΠΠΟ. Είναι μέλος της κριτικής επιτροπής του Θεατρικού Βραβείου Μελίνα Μερκούρη και της ευρωπαϊκής κριτικής επιτροπής του βραβείου «Europe Prize Theatrical Realities».

Από τον Σεπτέμβριο του 2019 είναι διευθύντρια σπουδών στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Οι υπόλοιπες σπουδές του περιλαμβάνουν πτυχίο Νομικής (ΑΠΘ), μεταπτυχιακό στην Κοινωνιολογία (ΑΠΘ), πτυχίο και μεταπτυχιακό τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ και Κουκλοθέατρο (Ακαδημία Θεάτρου της Σόφιας, Βουλγαρία).

Έχει διδάξει στο τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ (2014-23), το μεταπτυχιακό Εφαρμοσμένου Θεάτρου της Ακαδημίας Τεχνών του Νόβι Σαντ και το τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΔΙΠΑΕ, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, σε δεκάδες εργαστήρια και σεμινάρια. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Έχει συγγράψει άρθρα δημοσιευμένα σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και ημερίδες. Τα βιβλία του Παίζοντας Θέατρο (2016), Παίζοντας θέατρο με την Ιστορία (2018), Θέατρο και πολιτική, Το Κρατικό Θέατρο Θεσσαλονίκης στην Κατοχή (2021), Θέατρο και κοινωνία. Η συμβολή της πνευματικής Θεσσαλονίκης στην ίδρυση του ΚΘΒΕ (2022) και Το Θέατρο της Αριστεράς κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Σοφία. Το βιβλίο του Pozorišne i umetničke aktivnosti političkih izbeglica iz Grčke u Istočnoj Evropi 1945-1956 (Θεατρικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην ανατολική Ευρώπη 1945-1956) κυκλοφορεί από το Θεατρικό Μουσείο της Βοϊβοδίνας.

Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 30 παραστάσεις με τη θεατρική ομάδα Παπαλάνγκι και έχει συνεργαστεί με την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» και το ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη, τα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και Ιωαννίνων και το Θέατρο Πόρτα στην Αθήνα. Θεατρικά του έργα έχουν βραβευτεί και παίζονται στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη σχέση θεάτρου – κοινωνίας και πολιτικής, το εφαρμοσμένο θέατρο, τις μορφές του μεταδραματικού θεάτρου, τη δραματική εκπαίδευση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Ανέστης Αζάς εργάζεται ως σκηνοθέτης θεάτρου στην Ελλάδα και στον γερμανόφωνο χώρο.

Το έργο του περιλαμβάνει κλασικά κείμενα, σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς, πρωτότυπα έργα ντοκιμαντέρ και devised. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο, το Maxim Gorki Theater στο Βερολίνο, το θέατρο Kammerspiele στο Μόναχο. Επίσης σκηνοθεσίες του έχουν παρουσιαστεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Από τον Οκτώβριο του 2015 έως τον Ιούλιο του 2019 σε συνεργασία με τον Πρόδρομο Τσινικόρη διατέλεσε καλλιτεχνικός υπεύθυνος της Πειραματικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα.

Σπούδασε θεωρητικά της μουσικής με τους συνθέτες Φίλιππο Τσαλαχούρη και Δημήτρη Λιωνή. Είναι απόφοιτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ως συνθέτης και μουσικός διευθυντής έχει συνεργαστεί με πλήθος θεσμικών οργανισμών (Εθνική Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, BIOS, Θέατρο του Νέου Κόσμου, ΕΡΤ, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, dissonArt ensemble, ARTéfacts ensemble, γυναικείο φωνητικό σύνολο CHÓRES, Documenta, Art Athina, Όπερα του Νόικελν Βερολίνου κ.ά.) και με προσωπικότητες της μουσικής, του θεάτρου, της λογοτεχνίας και των εικαστικών. Έργα του έχουν βραβευτεί στην Ελλάδα, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Τσεχία. Η μουσική του για την Αντιγόνη του Σοφοκλή (Εθνικό Θέατρο, 2016) τιμήθηκε με το Θεατρικό Βραβείο Κύπρου. Είναι συνιδρυτής της ανεξάρτητης εταιρείας μουσικού θεάτρου Οι Όπερες των Ζητιάνων με την οποία έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Υπήρξε υπεύθυνος σπουδών του Εργαστηρίου Μουσικού Θεάτρου του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Είναι καλλιτεχνικός συνεργάτης δραματολογίας και εκδόσεων της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ και γενικός διευθυντής του γυναικείου φωνητικού συνόλου CHÓRES.

Γεννήθηκε στην Ελευσίνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε σεμινάρια κινηματογράφου στη Φινλανδία και στο Άμστερνταμ. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στο Σαν Φρανσίσκο.

Το 1995 σκηνοθέτησε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του Ένας Ουρανός Γεμάτος Αστέρια και ακολούθησαν οι μικρές ταινίες Tender (1997), Ανάσα (1998), Αμερικάνος (2000). Η τελευταία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Δράμας και απέσπασε το 1ο κρατικό βραβείο μικρού μήκους. Το 2001 σκηνοθέτησε τη μεγάλη μήκους ταινία Ακροβάτες του Κήπου και ακολούθησαν οι ταινίες Νήσος (2009), Poker Face (2012), Ακάλυπτος (2013), Amore Mio (2015), (2016), Ταξίδι στ’ Αστέρια (2021).

Έχει εργαστεί ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος στην τηλεόραση στις σειρές Κόκκινος Κύκλος, 10η Εντολή, Τρίτος Νόμος, Κλειδί του Παραδείσου, Δυο μέρες μόνο, Beta Queen, Μπαμπαλού, Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς, Ου Φονεύσεις, Ο Πρίγκιπας της Φωτιάς, Νεοκλασικά.

Έχει σκηνοθετήσει τις θεατρικές παραστάσεις Καληνύχτα Μητέρα (Θέατρο Αργώ 2002), Ανυπακοή (ΚΘΒΕ 2003), Αθανασία (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2012 – Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας 2018), Νυφικό Κρεβάτι (Περιοδεία στην Κύπρο 2018), Είμαι (Θέατρο Ροές 2018), Εν Ελευσίνι (2018). Έχει συνεργαστεί στο θέατρο με τους σκηνοθέτες Δημήτρη Μαυρίκιο, Στάθη Λιβαθινό, Δημήτρη Τάρλοου, Τάκη Τζαμαργιά, Ρούλα Πατεράκη, Σύλβια Λιούλιου, Λαέρτη Βασιλείου, Μαριάννα Τόλη κ.ά. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια σκηνοθετεί τα διαφημιστικά σποτ για το Εθνικό Θέατρο.

Έχει σκηνοθετήσει μουσικά βίντεο για τους Αντώνη Ρέμο, Γιάννη Πλούταρχο, Πασχάλη Τερζή, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Βαρδή, Μαρινέλλα, Γιάννη Κότσιρα κ.ά. Έχει εκδώσει τα βιβλία Βερονίκη (εκδ. Αχυρώνας, 1993), Ακροβάτες του Κήπου, (Καστανιώτης, 1998) και Ανάσα (Πολύχρωμος Πλανήτης, 2008).

Διδάσκει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Βεάκη.

Είναι απόφοιτος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (2000) και της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης (2001).

Έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, το ΚΘΒΕ, το Μέγαρο Μουσικής, τον ΘΟΚ, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, την Εθνική Λυρική Σκηνή, τα Δημοτικά Θέατρα Πειραιά και Πάτρας αλλά και με τα θέατρα Αμόρε, Πόρτα, Οδού Κεφαλληνίας, Ακροπόλ, Κιβωτός κ.ά. Με το Εθνικό Θέατρο συνεργάστηκε την περίοδο 2007-13 και 2019-22.

Συνεργάστηκε επίσης με τους σκηνοθέτες M. Κουγιουμτζή, Σ.Α. Ευαγγελάτο, Β. Παπαβασιλείου, Θ. Μοσχόπουλο, Ν. Χατζόπουλο, Γ. Χουβαρδά, Γ. Κακλέα, Σ. Λιβαθινό, Θ. Γκόνη, Γ. Μόσχο, Γ. Κουτλή, Γ. Σκουρλέτη, Ε. Θεοδώρου, Γ. Λεοντάρη, Γ. Περλέγκα, Μ. Πρωτόπαππα, Γ. Καλαβριανό, Ε. Ευθυμίου και άλλους σε έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Ενδεικτικά: Αριστοφάνη Πλούτος, Ευριπίδη Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Σαίξπηρ Άμλετ, Τρικυμία, Εύθυμες Κυράδες, Με το ίδιο μέτρο, Ντε Βέγκα Φουέντε Οβεχούνα, Κλάιστ Αμφιτρύων, Γκολντόνι Τέλος Καρναβαλιού, Καινούργιο Σπίτι, Μολιέρου Κατά Φαντασίαν Ασθενής, Γκόγκολ Επιθεωρητής, Παίκτες, Τσέχωφ Πλατόνωφ, Γλάρος, Ντύρενματ Επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας, Φεντό Η κυρία του Μαξίμ, Πιραντέλλο Να ντύσουμε τους γυμνούς, Ουάιλντερ Με τα δόντια, Ιονέσκο Ρινόκερος, Μαγιόρκα Χίμελβεκ, Σάντσες-Γκομέθ Μισά, Καπετανάκη Βεγγέρα, Ραγκαβή, Του Κουτρούλη ο Γάμος, Βυζάντιου Βαβυλωνία, Χριστόπουλου Αχιλλεύς κ.ά. Συμμετείχε στις θεατρικές διασκευές του Ζ και των Ακυβέρνητων Πολιτειών, σε έργα για παιδιά και σε δύο οπερέτες. Παράλληλα εργάζεται ως σκιτσογράφος – εικονογράφος.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1978. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος Master of Arts in Advanced Theatre Practice, με εξειδίκευση στον Σχεδιασμό Φωτισμών, από το Royal Central School of Speech and Drama του Λονδίνου (RCSSD).

Από το 2022 εκπονεί στο ΕΚΠΑ τη διδακτορική διατριβή της με θέμα Οι Μετασχηματισμοί του Θεατρικού Φωτισμού στη Σύγχρονη Σκηνή: Θεωρία, Πράξη και Εκπαίδευση. Έχει σχεδιάσει φωτισμούς για περισσότερες από 270 παραστάσεις θεάτρου, όπερας, χορού και site-specific projects, έχοντας συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, με δημοτικά περιφερειακά θέατρα καθώς και με πολλές ανεξάρτητες ομάδες θεάτρου και χορού.

Είναι η συγγραφέας του επαγγελματικού περιγράμματος και του εκπαιδευτικού υλικού της ειδικότητας του τεχνικού φωτισμού ζωντανών οπτικοακουστικών εκδηλώσεων (ανάθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), καθώς και της μονογραφίας Σχεδιασμός Φωτισμών: Ζωγραφίζοντας επί Σκηνής στις Τέσσερις Διαστάσεις (ανεξάρτητη έκδοση, Αθήνα: 2021).

Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς Μικρασιάτες. Φοίτησε στο Γαλλικό Κολλέγιο Αθηνών, στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου του Μιλάνου και στην Ακαδημία Θεάτρου – Piccolo Teatro di Milano, όπου και εγκαινίασε το τμήμα Σκηνογραφίας της Σχολής. Έζησε στο Μιλάνο σχεδόν 40 χρόνια, όπου ίδρυσε μαζί με άλλους συνεργάτες το Teatro dell’Elfo – Teatridithalia, στο οποίο παρέμεινε επί 25 χρόνια.

 Έχει δημιουργήσει σκηνικά και κοστούμια για περισσότερες από 150 παραστάσεις θεάτρου, χορού, όπερας, καθώς και για κινηματογραφικές ταινίες (μεταξύ των οποίων το Mediterraneo – βραβείο Όσκαρ 1992).

 Στην Ελλάδα εργάζεται από το 1985. Συνεργάστηκε με τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή, το Φεστιβάλ Πάτρας, τις Μορφές, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο του Νότου, το Μέγαρο Μουσικής, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση κ.ά.

 Παράλληλα ασχολείται με τη διοργάνωση εκδηλώσεων και τη διαμόρφωση χώρων για πολιτιστικές εκδηλώσεις (έκθεση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή Γιώργου Σεφέρη – υπ. Πολιτισμού 2000 – Αθήνα, Σμύρνη, Φρανκφούρτη).

 Έχει διδάξει σκηνογραφία στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μιλάνου και την Αρχιτεκτονική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διδάσκει σκηνογραφία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Είναι αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, διπλωματούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του ΕΜΠ και πτυχιούχος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών (ΕΚΠΑ) με μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία των Επιστημών (King’s College, London) και τη Θεατρολογία. Είναι διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών με διδακτορική διατριβή για το ξένο ρεπερτόριο και τη συμβολή του στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.

Τα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη νεότερη και σύγχρονη ελληνική δραματολογία, το ξένο ρεπερτόριο, τη δημιουργική γραφή, τη χρήση νέων τεχνολογιών στη θεατρολογία. Έχει κατά καιρούς συνεργαστεί ως σύμβουλος με όλους τους θεσμικούς θεατρικούς φορείς της χώρας και έχει επανειλημμένως διδάξει σε θεατρικά σεμινάρια, εργαστήρια και συναντήσεις, όπως και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει συνεργαστεί στην επιμέλεια και οργάνωση κεντρικών εκθέσεων για το θέατρο και την ιστορία του. Είναι συγγραφέας μονογραφιών για το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο του ελληνικού θεάτρου, καθώς και σημαντικού αριθμού δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά. Ως θεατρικός κριτικός συνεργάστηκε με το Αντί και την Ελευθεροτυπία, ενώ από το 2011 μέχρι σήμερα κρατά τη στήλη της κριτικής στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ).

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του θεατρικού οργανισμού «Νέες Μορφές» (1996), όπου εργάστηκε κυρίως ως ηθοποιός σε σκηνοθεσίες του Γιάννη Παρασκευόπουλου. Η ερευνητική φύση της συγκεκριμένης ομάδα και η physical κατεύθυνση διακρίνουν και τη μετέπειτα πορεία του.

Από το 2000 έως το 2004 εργάστηκε στο ΚΘΒΕ ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη. Το 2003 ίδρυσε και διηύθυνε την Εταιρεία Θεάτρου «Χώρος», μέσα από την οποία πραγματοποίησε έρευνα και σκηνοθέτησε τα κυριότερα πρότζεκτ του μέχρι το 2017. Υπερασπίστηκε ένα θέατρο φτωχών μέσων και σωματικότητας, ποιητικού λόγου και διάδρασης. Έκτοτε εργάζεται ως ανεξάρτητος θεατρικός σκηνοθέτης. Δουλεύοντας με μάσκες, κούκλες, βίντεο προβολές και ζωντανή μουσική επί σκηνής, είναι σε συνεχή αναζήτηση αφηγήσεων και τεχνικών. Παράλληλα εργάζεται ως ηθοποιός.

Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με το ΚΘΒΕ, το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Σκηνοθεσίες του έχουν παρουσιαστεί στα φεστιβάλ Dialog Festival (Βρότλσαβ, Πολωνία), 40ό Διεθνές Θεατρικό Φεστιβάλ του Τάμπερε (Φινλανδία), 43o Διεθνές Φεστιβάλ Kontrapunkt (Στσέτσιν, Πολωνία), Διεθνές Θεατρικό Φεστιβάλ του Σίμπιου (Ρουμανία), Heidelbergerstuckemarkt (Χαϊδελβέργη, Γερμανία), Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, New Greek Wave (Βρέμη, Γερμανία), Europe Speaks Out! (Staatsschauspiel Στουτγάρδης, Γερμανία) και Φεστιβάλ της Ένωσης Θεάτρων της Ευρώπης (UTE).

Ως δάσκαλος υποκριτικής έχει διδάξει από το 1995 σε δραματικές σχολές και έχει οργανώσει εργαστήρια σε όλη την Ελλάδα.

Η Παναγιώτα Καλλιμάνη γεννήθηκε στο Αίγιο. Ξεκίνησε χορό στη σχολή της Όλγας Μαράντη. Το 1993 έφυγε για το Παρίσι όπου παρακολούθησε μαθήματα χορού. Το 1994 συνέχισε τις σπουδές της στο Centre de Dance International de Rosella Hightower στις Κάννες. Το 1996 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Centre National de Danse Contemporaine d’Angers με καλλιτεχνικούς διευθυντές τους γνωστούς χορογράφους Joëlle Bouvier και Régis Obadia. Μετά το τέλος των σπουδών της συνεργάστηκε μαζί τους στις παραγωγές Les Chiens, Fureur, De l’Amour και L’oiseau Loup. Από το 2002 συνεργάστηκε με τις ομάδες χορού Experience Harmaat, Topo (2002), Carlotta Ikeda, Togue (2003), Kubilai Khan Investigations, Sorrow Love Song (2004-05), Nasser Martin Gousset, Peplum και Comedy (2006-07). Από το 2006 συνεργάστηκε με τον Josef Nadj στα έργα Poussière de soleils, Asobu και Cherry Brandy.

Το 2009 δημιούργησε με άλλους χορευτές τη χορευτική κολεκτίβα The Plant Collective και παρουσίασαν στο Φεστιβάλ Αθηνών τις παραστάσεις Trente (2009) και Double Take (2011). Από το 2014 ασχολήθηκε αποκλειστικά με δικές της χορογραφίες: Contreplongées (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2014), Mam Un Diner Magique (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2016), Arrêt Sur Image (MIR Festival, 2016), Allez viens… (Εθνικό Θέατρο, 2019). Εκτέλεσε την κινησιολογία – χορογραφία για την παράσταση Σπιρτόκουτο The Musical – Πόλεμος σε τέσσερις τοίχους (Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, 2022). Παρουσίασε τη χορευτική περφόρμανς Φωνές στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Ανοιχτά Πανιά Χανιά, 2022).

Οι δουλειές της έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Παράλληλα, παραδίδει μαθήματα και σεμινάρια χορού στο Centre Choregraphique d’Angers, Centre Choregraphique d’Orleans, Centre Choregraphique de Nantes κ.ά.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε ως αριστούχος από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους Λευτέρη Βογιατζή, Γιάννη Χουβαρδά, Θωμά Μοσχόπουλο, Δημήτρη Καραντζά, Θάνο Παπακωνσταντίνου, Δημήτρη Τάρλοου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Άρη Ρέτσο, Θύμιο Καρακατσάνη, Περικλή Χούρσογλου, Έφη Θεοδώρου, Κωσταντίνο Ρήγο, Γιάννη Ιορδανίδη, Λίλλυ Μελεμέ, Έλενα Καρακούλη, Γιώργο Σκεύα κ.ά. καθώς και με τους Anatolie Vasiliev, Dimiter Gotscheff, Anton Houan σε κείμενα των Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Γιασουνάρι Καβαμπάτα, Σάρα Κέιν, Τζον Όσμπορν, Χάρολντ Πίντερ, Κάριλ Τσέρτσιλ, Ιβάν Βιριπάγεφ, Μαρίνα Τσβετάγεβα, Δημήτρη Δημητριάδη, Μισέλ Φάις, Γιάννη Μαυριτσάκη κ.ά.

Έχει σκηνοθετήσει την παράσταση Είμαι αριστερόχειρ ουσιαστικά για τον Μανώλη Αναγνωστάκη (Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου 2012 & Θέατρο Θησείον) και Το παγκάκι του Κανένα του Μισέλ Φάις στο Θέατρο 104 (2014).

Έχει πρωταγωνιστήσει στις ταινίες μεγάλου μήκους Delivery, Τα οπωροφόρα της Αθήνας, Αθήνα – Κωνσταντινούπολη, Η κόρη του Ρέμπραντ του Νίκου Παναγιωτόπουλου, Ώρες Κοινής Ησυχίας της Κατερίνας Ευαγγελάκου, Υπογραφή του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, Νορβηγία του Γιάννη Βεσλεμέ, Interruption του Γιώργου Ζώη.

Έχει συνεργαστεί σε ταινίες μικρού μήκους των Σύλλα Τζουμέρκα, Έκτορα Λυγίζου, Παναγιώτη Φαφούτη, Μπουγιάρ Αλιμάνι και Τζώρτζη Γρηγοράκη.

Στην τηλεόραση συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά Δύο Μέρες Μόνο του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στις ΗΠΑ και στο Λονδίνο. Έχει δημοσιεύσει ποιητικά βιβλία, τόμους με δοκίμια και ποιητικές μεταφράσεις, καθώς και πολλές μελέτες, άρθρα και επιφυλλίδες σε περιοδικά και εφημερίδες.

Για το θέατρο έχει μεταφράσει τις Ευτυχισμένες Μέρες του Σάμουελ Μπέκετ και τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Περικλής, Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, Άμλετ, Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων και Μακμπέθ.

Έχει συνεργαστεί στενά με τον συνθέτη Νίκο Ξυδάκη, γράφοντας μεταξύ άλλων και τους στίχους για τα έργα: Θρήνοι Γυναικών. Ηρωίδες του Σοφοκλή (2006), Rue Lepsius. Μια Μουσική Προσωπογραφία του Κ. Π. Καβάφη (2008), Απόκοπος ή Σπιναλόγκα (2018), και το έργο Μάρθα. Μια Ιστορία από το Μεσολόγγι (Εθνική Λυρική Σκηνή, 2021).

Εργάστηκε στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), όπου από το 1999 ως το 2021 κατείχε τη θέση του διευθυντή. Από το 2007 διδάσκει το μάθημα της λογοτεχνίας στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Είναι επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2015) και έχει επίσης τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης για τον Άμλετ (2015), με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων (2017) και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τις Σημειώσεις για τη Μουσική του Κόσμου (2021).

Σπούδασε μουσικό θέατρο στη Σχολή Παραστατικών Τεχνών ArtsEd και την Ακαδημία Ούρντανγκ του Λονδίνου. Κατέχει δίπλωμα μονωδίας, πτυχίο πιάνου, πτυχίο ωδικής, δίπλωμα καθηγήτριας κλασικού χορού.

Έχει πρωταγωνιστήσει σε παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο και σε παραστάσεις με θιάσους στο ελεύθερο θέατρο σε συνεργασία με σημαντικούς σκηνοθέτες. Έχει συνεργαστεί ως σολίστ με ορχήστρες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (KOA, KΟΘ, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, Ορχήστρα των Χρωμάτων, JyväskyläSinfonia, Συμφωνική Ορχήστρα Όπερας Πεκίνου, Big Band Δήμου Αθηναίων), στο Μέγαρο Μουσικής (Αθηνών και Θεσσαλονίκης), το Ηρώδειο, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής Πεκίνου κ.ά.

Έχει ηχογραφήσει έργα των Δημήτρη Παπαδημητρίου, Νίκου Μαμαγκάκη, Θάνου Μικρούτσικου, Ευγενίας Μανωλίδου κ.ά. Το 2008 κυκλοφόρησε τον πρώτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο Μια Χαρά στο Φουαγιέ. Έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές (EΡΤ, Αντ1, Mega, Alpha).

Διδάσκει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (2007-08/2010-15/2022-23). Συνεργάστηκε επίσης με τις δραματικές σχολές: Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη (2018-22), Ίασμος (2017-18), Πειραϊκός Σύνδεσμος (2016-17). Δίδαξε στο μετεκπαιδευτικό σεμινάριο διδασκαλίας τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο (2022, 2023).

Γεννήθηκε στο Διδυμότειχο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο στις παραστάσεις: Εγκληματίες (του Φέρντιναντ Μπρούκνερ), Δείπνος του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Θανάτω Θάνατον του Βασίλη Ζιώγα, Ο Άγιος Γεώργιος Σκοτώνει το Δράκο του Ντούσαν Κοβάσεβιτς, Καλντερόν του Πιερ Πάολο Παζολίνι, Αντιγόνη, Ηλέκτρα, Αίας του Σοφοκλή, Βασιλιάς Ληρ, Τίτος Ανδρόνικος του Σαίξπηρ, Ανδρομάχη του Ρακίνα, Ζ του Β. Βασιλικού, Βεγγέρα του Ηλία Καπετανάκη, Νίκη της Λούλας Αναγνωστάκη, Βιτριόλι του Γιάννη Μαυριτσάκη, Εκάβη, Τρωάδες, Μήδεια και Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, Έτσι Είναι Αν Έτσι Νομίζετε του Λ. Πιραντέλλο, Ψηλά από τη γέφυρα του Άρθουρ Μίλλερ, Μελίσσια του Αλ. Σταμάτη και Ματωμένος Γάμος του Φ. Γκ. Λόρκα.

Συνεργάστηκε με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στις παραστάσεις: Πόλη-Κράτος (θίασος Κανιγκούντα) και Ο Κυκλισμός του Τετραγώνου του Δημ. Δημητριάδη. Με την Εθνική Λυρική Σκηνή στην παράσταση Τα Γεγονότα του Ντ. Γκρέιγκ, με τη νέα Σκηνή στις παραστάσεις Μισάνθρωπος του Μολιέρου, Στην Εθνική με τα Μεγάλα του Μιχάλη Βιρβιδάκη και Σ’ Εσάς που με Ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη, με το Θέατρο Εμπρός στην παράσταση Το Ημερολόγιο της Άμμου του Δημήτρη Κορδάτου, με τον θεατρικό οργανισμό Στιγμή στη μουσική παράσταση Ουράκας, με το Θέατρο του Νότου στις παραστάσεις Τορκουάτο Τάσσο του Γκαίτε, Τουρκαρέ του Αλαίν-Ρενέ Λεσάζ, Το Σπίτι των Κοιμισμένων Κοριτσιών του Γιασουνάρι Καβαμπάτα, Τόσο Όμορφα του Γιον Φόσε και στη θεατρική διασκευή Στην Κουζίνα του Κυανοπώγωνα.

Με τον Θεατρικό οργανισμό Πράξη συνεργάστηκε στην παράσταση Τρεις Ψηλές Γυναίκες του Ε. Άλμπι, με το Αμφιθέατρο στην παράσταση Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην παράσταση Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη του Γιώργου Σεφέρη, με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στην παράσταση Η Τέλεια Στρατηγική του Μαριβώ, Top Girls της Κ. Τσέρτσιλ, Ξαφνικά Πέρσι το Καλοκαίρι του Τ. Ουίλιαμς, Οι Τυφλοί του Μέτερλινκ, Βάτραχοι του Ευριπίδη και Ρίζες από Βαμβάκι της Κάλλιας Παπαδάκη. Με το Θέατρο του Νέου Κόσμου συνεργάστηκε στην παράσταση Κατερίνα Ισμαήλοβα – η Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ του Νικολάι Λέσκωφ, με το θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν στις παραστάσεις Εμείς οι Νεκροί του Ε. Ίψεν και Παλιοί καιροί του Χ. Πίντερ.

Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Κανιγκούντα, με την οποία συμμετείχε στις παραστάσεις Ηλέκτρα του Ούγκο φον Χόφμανσταλ, Βοσκοπούλα (αγνώστου), Γένεσις Νο2 του Ιβάν Βιρπάεφ, Βεγγέρα του Ηλία Καπετανάκη, ο Άμλετ του Γιώργου Χειμωνά (σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Καβάλας) στη θεατρική μεταεπιθεώρηση Πόλη-Κράτος και στη Φθινοπωρινή Σονάτα του Ίγκμαρ Μπέργκμαν.

Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες Μπραζιλέρο του Σωτήρη Γκορίτσα, Ο Κύριος με τα Γκρι του Περικλή Χούρσογλου, Η Ψυχή στο Στόμα του Γιάννη Οικονομίδη, Κι αν Φύγω, θα Ξανάρθω της Δώρας Μασκλαβάνου, Έναστρος Θόλος του Κώστα Αριστόπουλου, Εφήμερη Πόλη του Γιώργου Ζαφείρη, Πριν τη Νύχτα του Τίμωνα Κουλμάση, καθώς και σε πολλές μικρού μήκους ταινίες.

Το 2008 βραβεύτηκε με το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη». Από το 2007 διδάσκει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1989. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και από το τμήμα Νομικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου στο προπτυχιακό πρόγραμμα της Ρωσικής Ακαδημίας Θεατρικής Τέχνης GITIS της Μόσχας (τμήμα Εβγκένι Καμινκόβιτς – Ντιμίτρι Κρίμοφ) και είναι αριστούχος απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος του ίδιου πανεπιστημίου στον τομέα της σκηνοθεσίας. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ρωσικά.

Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Στρέλλα – όπερα δωματίου του Μιχάλη Παρασκάκη βασισμένη στην ομώνυμη ταινία του Π.Χ Κούτρα (Εναλλακτική Σκηνή – ΕΛΣ), Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ του Ντμίτρι Ντανίλοφ που ανέβηκε πρώτη φορά στην Ελλάδα σε δική του μετάφραση (Εθνικό Θέατρο – Νέα Σκηνή), Ο Σκύλος, η Νύχτα και το Μαχαίρι του Μάριους φον Μάγενμπουργκ (Πειραιώς 260 σκηνή Η – Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου), Οι Παίχτες του Ν. Β. Γκόγκολ σε δική του μετάφραση και διασκευή (θέατρο Κιβωτός), Το Όνειρο ενός Γελοίου του Φ.Μ. Ντοστογέφσκι σε δική του μετάφραση και διασκευή (συνεργασία με ΔΗΠΕΘΕΚ – περιοδεία στην Κρήτη – Θέατρο Πορεία), Talk Show του Suyako (θέατρο Αθηναΐς και θέατρο Αποθήκη), Το Ημερολόγιο ενός Απατεώνα του Α. Ν. Οστρόφσκι (κεντρική σκηνή Vene Teater, Ταλίν – Εσθονία), Παίζοντας το Θύμα των αδελφών Πρεσνιακόφ που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε δική του μετάφραση (Εθνικό Θέατρο – σκηνή «Κατίνα Παξινού»), Ο Επιθεωρητής από την Πετρούπολη (διπλωματική παράσταση βασισμένη στο έργο του Ν. Β. Γκόγκολ Ο Επιθεωρητής – GITIS/Μόσχα).

Διδάσκει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και σκηνοθεσία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Το 2022-23 διατέλεσε καλλιτεχνικός υπεύθυνος της Πειραματικής Σκηνής Νέων Δημιουργών «Κατίνα Παξινού» του Εθνικού Θεάτρου.

Απόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ (υποτροφία Α. Παπαδάκη), υπότροφος και αριστούχα απόφοιτη του διετούς διεπιστημονικού μεταπτυχιακού προγράμματος των τμημάτων Θεατρικών Σπουδών (ΕΚΠΑ) και Μουσικών Σπουδών (Ιόνιο Πανεπιστήμιο).

Εργάζεται ως δραματουργός, μεταφράστρια και διασκευάστρια θεατρικών έργων, επιμελήτρια προγραμμάτων, δραματολόγος παραστάσεων, λιμπρετίστα υπεύθυνη καλλιτεχνικών έργων. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες, όπως οι Γ. Χουβαρδάς, Μ. Μαρμαρινός, Δ. Τάρλοου, Γ. Κακλέας, K. Bogomolov, O. Korsunovas, C. Graužinis, Δ. Καραντζάς, Κ. Ευαγγελάτου, Γ. Κουτλής κ.ά. και με τους διεθνείς χορογράφους Κ. Ρήγο, Γ. Μανταφούνη, Α. Φωνιαδάκη. Έχει εργαστεί σε πολυάριθμες παραστάσεις και projects με τους οργανισμούς Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή, Θέατρο Πορεία, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ΚΠΙΣΝ, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, με τη ρωσική κολεκτίβα Chto Delat, την ομάδα όπερας The Medium Project κ.ά.

Είναι πολύγλωσση και έχει μεταφράσει από τις πρωτότυπες γλώσσες έργα των Χ. Ίψεν, Γ. Φόσε, Α. Στρίντμπεργκ, Α. Τσέχοφ, Σ. Μπέκετ, Χ. Πίντερ, Τ. Μπέρνχαρντ, Ν. Κάουαρντ, Σ. Στίβενς, Ρ. Σιμελπφένιχ, Ντ. Χέαρ, Α. Οστερμάγερ, Νόελ Κάουαρντ κ.ά. Έχει γράψει λιμπρέτα για όπερες που έχουν παρουσιαστεί στην ΕΛΣ και από την ομάδα όπερας The Medium Project.

Έχει εργαστεί στη Διεύθυνση Τελετών Έναρξης, Λήξης και Απονομής Μεταλλίων της ΟΕΟΑ (Αθήνα, 2004). Ήταν υπεύθυνη του γραφείου του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου (2007-13, καλλιτεχνική διεύθυνση Γ. Χουβαρδά και 2015-16 καλλιτεχνική διεύθυνση Στ. Λιβαθινού). Ήταν μέλος της Επιτροπής Κρατικού Βραβείου Θεατρικού Έργου (2017, 2018). Διατέλεσε αναπληρώτρια καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου από τον Σεπτέμβριο 2019 έως τον Φεβρουάριο 2021 και καλλιτεχνική διευθύντρια έως τον Δεκέμβριο του 2021.

Είναι απόφοιτη του Εθνικού Θεάτρου και του τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Έχει σπουδάσει τη μέθοδο φωνής της Μίρκας Γεμεντζάκη, τη μέθοδο Freeing the Natural Voice με την Kristin Linklater και τη μέθοδο του Roy Hart με τον Jonathan Hart.

Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις Σαπφώ Καταστερωμένη, Αντιγόνη Μετέωρη, Ανάμεσα στα Ερείπια των Ελεύθερων Πολιορκημένων, Βάκχες, Το Σώμα Δίχως Σώμα, Μεταξύ Φαλήρου και Κορυδαλλού, Τα Μάγια της πεταλούδας, Προμηθέας, Μέρα ή Νύχτα;· Ραδιοφωνικές: Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Λάμπρος.

Έχει πραγματοποιήσει φωνητική διδασκαλία και έχει δημιουργήσει ηχητικά – μουσικά τοπία στις παραστάσεις: Πέρσες του Αισχύλου (Dimiter Gotscheff), Βάκχες του Ευριπίδη (Έκτορας Λυγίζος), Ηλέκτρα του Σοφοκλή (Δημήτρης Ξανθόπουλος), Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου (Βασίλης Μαυρογεωργίου), Διγενής Ακρίτας, Στα Όρια (Σοφία Καραγιάννη) κ.ά.

Έχει διδάξει αγωγή του λόγου και υποκριτική στο τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, το Ωδείο Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, στην Αρχή της Νέλλης Καρρά, στο Λύκειο Επιδαύρου, το Θερινό Μαντείο Δωδώνης κ.α.

Το θεατρικό της έργο Η Μεγάλη Άρκτος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Το Ροδακιό. Έχει μεταφράσει από τα γαλλικά το Ακραιόφιλο της Alexandra Badea.

Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Dimiter Gotshceff, Λευτέρη Βογιατζή, Άννα Κοκκίνου, Γιάννη Χουβαρδά, Θοδωρή Γκόνη, Νίκο Φλέσσα, Βίκτορα Αρδίττη, Elisabeth Marie, Άσπα Τομπούλη, Σοφία Καραγιάννη, Chiara Quidi, Αύρα Σιδηροπούλου, Νίκο Καμόντο, Δημήτρη Μπίτο, Ορέστη Τάτση, Νίκο Χατζηπαπά, Άννα Συνοδινού, Διονύση Σαββόπουλο. Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Τώνη Λυκουρέση, Sylvia Maghoni-Gream Thomson, Στέλιο Χαραλαμπόπουλο, Σταύρο Ψυλλάκη, Κωνσταντίνο Κακογιάννη, Ευθύμη Kosemund Σανίδη.

Ήταν υποψήφια για το Θεατρικό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την ερμηνεία της στην παράσταση Φεύγουσα Κόρη (σκηνοθεσία Μίρκα Γεμεντζάκη).

Σπούδασε ελληνική φιλολογία στα πανεπιστήμια της Αθήνας και του Κέιμπριτζ. Από το 2003 διδάσκει αρχαία ελληνικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είναι τώρα πρωτοβάθμιος καθηγητής. Έχει επίσης διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.

Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή κωμωδία, η αρχαία ιστοριογραφία, η αρχαία μυθολογία και μυθοπλασία, τα παραμύθια και ο λαϊκός αφηγηματικός πλούτος, τα αινίγματα στον αρχαίο κόσμο, οι ανατολικές φιλολογίες, η επίδραση της Εγγύς Ανατολής και της Αιγύπτου στον ελληνικό πολιτισμό, καθώς και η πρόσληψη των κλασικών κειμένων σε Δύση και Ανατολή. Έχει δημοσιεύσει πληθώρα μελετημάτων για αυτά τα θέματα.

Το δίτομο σύγγραμμά του Ακίχαρος: Η Διήγηση του Αχικάρ στην Σρχαία Ελλάδα (Αθήνα 2008) τιμήθηκε το 2009 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την καλύτερη μονογραφία κλασικής φιλολογίας. Το βιβλίο του Θρύλοι και Παραμύθια για τη Χώρα του Χρυσού: Αρχαιολογία ενός Παραμυθιακού Μοτίβου (Αθήνα 2011) περιλήφθηκε το 2012 στη βραχεία λίστα των υποψηφίων για το κρατικό βραβείο δοκιμίου. Πρόσφατα εξέδωσε τη μικρή μονογραφία Πόλεμος, Νέκυια, Αναζήτηση: Ο Σεφέρης και οι Αρχετυπικοί Μύθοι του Ελληνισμού (Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2021).

Μεταξύ άλλων, έχει διατελέσει διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2018-22), μέλος της διεθνούς επιτροπής μεταπτυχιακών σπουδών του Πανεπιστημίου της Μπολόνια (από το 2019), μέλος της επιστημονικής επιτροπής των εκδόσεων του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (από το 2020), συνεργάτης του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και του Ιδρύματος Ωνάση, καθώς και ιδρυτικό μέλος του επιστημονικού περιοδικού Λογείον: Περιοδικό για το Αρχαίο Θέατρο.

Είναι θεατρολόγος και δραματουργός. Απόφοιτη του τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ και διδάκτωρ Θεατρολογίας του ίδιου τμήματος (υποτροφία ΙΚΥ)· κάτοχος Diploma από το Πανεπιστήμιο του Κεντ και μεταπτυχιακού στις Θεατρικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης (MPhil in Theatre Research, υποτροφία Ιδρύματος Μπάκαλα)· απόφοιτη του Διιδρυματικού Διαπανεπιστημιακού ΠΜΣ «Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας για την Εκπαίδευση», ΤΕΑΠΗ, ΕΚΠΑ, σε συνεργασία με τα τμήματα ΕΜΜΕ, ΕΚΠΑ, Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σε σύμπραξη με το τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών, ΤΕΙ Πειραιά.

Έχει συνεργαστεί ως δραματουργός με το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο, το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, το Φεστιβάλ Youthi καθώς και με τα θέατρα Από Μηχανής, Αμόρε, Εμπρός, Επί Κολωνώ, Οδού Κεφαλληνίας, Χώρα, Πόρτα, Κάμιρος, Θησείον, Studio Μαυρομιχάλη, BIOS, ΚΕΤ, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου Κέφαλος και με τις ομάδες Grasshopper, Spectrum, Παπαλάνγκι, Blindspot, τις Όπερες των Ζητιάνων και τη Δρώσα Τέχνη.

Ειδικεύεται στο κλασικό και το εφηβικό ρεπερτόριο, σε σκηνικές μεταφορές λογοτεχνικών κειμένων, στο θέατρο-ντοκιμαντέρ καθώς και στο ιδιο-τοπικό θέατρο (site-specific). Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνονται η ιστορία και η θεωρία του θεάτρου και ειδικότερα της δραματουργίας, της σκηνογραφίας, του θεατρικού χώρου, η αισθητική και η ιδεολογία του τόπου/χώρου καθώς και οι σχέσεις των παραστατικών τεχνών με την κινούμενη εικόνα.

Διδάσκει στο τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ (από το 2016)· έχει διδάξει στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών (2017-18 & 2018-19).

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νευροβιολογία, θέατρο και σκηνοθεσία θεάτρου. Τη σεζόν 1983-84 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα «Διπλούς έρως», η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Theseum Ensemble και έτυχε αναγνώρισης στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Έκτοτε, και σε διάστημα 30 ετών, πολλές παραστάσεις δημιουργήθηκαν και παρουσιάστηκαν, μεταξύ άλλων στο Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, στη Volksbühne στη Rosa-Luxemburg-Platz του Βερολίνου, στο Tumanishvili Teater στην Τιφλίδα της Γεωργίας, το Wrocławski Teatr Współczesny στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και στην Comédie-Française του Παρισιού.

Εργάστηκε ως σκηνοθέτης ή υπήρξε προσκεκλημένος σε φεστιβάλ διάφορων χωρών: Αυστρίας, Βελγίου, Βενεζουέλας, Γαλλίας, Γερμανίας, Γεωργίας, Ελβετίας, Ιαπωνίας, Ισπανίας, Κίνας, Νότιας Κορέας, Ολλανδίας, Πολωνίας, Ρωσίας και Σερβίας. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός συνεργάστηκε σε διεθνείς συμπαραγωγές με τον Albrecht Hirche, τον Heiner Goebbels, τους Rimini Protokoll, τη VeenFabriek της Ολλανδίας, τον Paul Koek, όπως και με το θέατρο ΝΟ της Ιαπωνίας στην παράσταση Νέκυια στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.

Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Heiner Müller και του Διεθνούς Ινστιτούτου Βιοενεργητικής Ανάλυσης. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου από το 2006 έως το 2009. Του έχει απονεμηθεί το βραβείο Mikhail Tumanishvili στην Τιφλίδα της Γεωργίας και έχει χριστεί ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών (Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres) από το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. Έχει διακριθεί με βραβεία σκηνοθεσίας, με πιο πρόσφατο το ειδικό βραβείο first guest performance prize by the German Federal Agency for Civic Education. Διατέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Διεθνούς Ινστιτούτου θεάτρου της UNESCO (Ελληνικό Τμήμα).

Διδάσκει σε πανεπιστημιακά τμήματα της Πάτρας και του Ναυπλίου, ενώ είναι αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2020 ορίστηκε γενικός καλλιτεχνικός διευθυντής στη 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας με ειδικότητα ξιφασκία (1994) και από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1995). Επί σειρά ετών υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδας και μέλος της εθνικής ομάδας σπάθης (ξιφασκία). Είναι διευθυντής του γυμνασίου του ελληνικού τμήματος της Ελληνογαλλικής Σχολής «Ευγένιος Ντελακρουά».

Ως ηθοποιός και κυρίως ως καθηγητής θεατρικής ξιφασκίας – οπλομαχητικής έχει συνεργαστεί με το Εθνικό θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας, τα ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, Ιωαννίνων, Κοζάνης, Αγρινίου, Καβάλας και Καλαμάτας, τα θέατρα Πάνθεον, Παλλάς, Αθηνών, Κάππα, Πόρτα, Μικρή Πόρτα, Ριάλτο, Τζένη Καρέζη, Διάνα, Μινώα, Κιβωτός, Εγνατία (Θεσσαλονίκη), Άνεσις, Αμιράλ, Αγγέλων Βήμα, Θησείον, Γκλόρια, με το Δημοτικό θέατρο Καλλιθέας, τον Δήμο Ηρακλείου Κρήτης, τον Δήμο Μαραθώνα (τελετές έναρξης του μαραθωνίου της Αθήνας), το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, τα τηλεοπτικά κανάλια Mega και Alpha.

Έχει συνεργαστεί στις κινηματογραφικές ταινίες Tu Honoreras ta Mère et ta Mère, Πίσω Πόρτα του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, Η Κοιλιά της Μέλισσας του Βασίλη Ελευθερίου και Ροζ Ολοταχώς του Δημήτρη Γιατζουτζάκη.

Διδάσκει το μάθημα της θεατρικής οπλομαχητικής στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου και των θεάτρων Μοντέρνοι Καιροί και Βεάκη. Έχει διδάξει στις δραματικές σχολές: Αθηναϊκή Σκηνή, Δήλος, Σύγχρονο θέατρο Αθήνας, Ωδείον Αθηνών, Πειραϊκός Σύνδεσμος, Ίασμος και «Βασίλης Διαμαντόπουλος».

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου, τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος της Ασπασίας Παπαθανασίου.

Από το 1980 μέχρι σήμερα έχει ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους σε έργα Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Ηρώνδα, Σαίξπηρ, Μολιέρου, Καλντερόν, Γκολντόνι, Μπωμαρσαί, Μαριβώ, Γκαίτε, Σίλλερ, Κλάιστ, Λέσινγκ, Ντοστογέφσκι, Οστρόφσκι, Στρίντμπεργκ, Ίψεν, Τσέχωφ, Πιραντέλο, Ο’Νηλ, Μίλερ, Τσβάιχ, Μπρεχτ, Πίντερ, Μπέκετ, Φασμπίντερ, Σιμελπφένιχ, Σλομποτζιάνεκ, Διαλεγμένου, Δημητριάδη, Ταχτσή, Μανιώτη, Μαυρογεωργίου κ.ά. σε σκηνοθεσίες Αντύπα, Αρβανιτάκη, Βογιατζή, Βουλγαράκη, Βουτέρη, Γεωργιάδου, Δαμάτη, Κατ. Ευαγγελάτου, Κακάλα, Κακλέα, Κακογιάννη, Καραζήση, Καραντζά, Καρατζογιάννη, Καραχισαρίδη, Κοέν, Κοντούρη, Λιβαθινού, Λαμπροπούλου, Μαργαρίτη, Μαρμαρινού, Μαστοράκη, Μαυρογεωργίου, Μιλιβόγεβιτς, Μοσχόπουλου, Μουμουλίδη, Μυλωνά, Νταλιάνη, Ντουφεξή, Ξάφη, Παπαβασιλείου, Παπαϊωάννου, Σκεύα, Σκότη, Τζαμαργιά, Τάρλοου, Τριβιζά, Φασουλή, Χατζόπουλου, Χουβαρδά κ.ά.

Σκηνοθέτησε τα έργα: Norway Today του Μπαουερζίμα (θέατρο Αμόρε), Το Ασυνόδευτο του Φλουράκη (Skrow), To Κινητό του Μπελμπέλ (Άλμα), Δεν Μπορώ να Φανταστώ το Αύριο του Ουίλιαμς (Φούρνος), Κληρονομιά του Μαριβώ και On Ego του Gordon (Από Μηχανής Θέατρο), Ταρτούφος του Μολιέρου (Σταθμός).

Μετέφρασε τα έργα: Ένα Κουκλόσπιτο του Ίψεν, Με το Ίδιο Μέτρο του Σαίξπηρ (σε συνεργασία με την Άννα Μάσχα), Ένα Φεγγάρι για τους Καταραμένους του Ο’Νηλ (σε συνεργασία με τους Θ. Τσαπακίδη, Μ. Λαμπροπούλου), Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Διασκεύασε για το θέατρο τα έργα: Σκακιστική Νουβέλα του Τσβάιχ, Μυστικός Πράκτορας του Κόνραντ, Το Σπίτι του Κορτάσαρ, Το Σκοτεινό Δωμάτιο του Ναμπόκοφ.

Έγραψε για το θέατρο: Ο Πρίγκιπας με τα Γαϊδουρινά Αυτιά (για παιδιά), Το Όνειρο της Βασιλοπούλας (λαϊκό παραμύθι για παιδιά), Έρωτος Λάφυρα, Ιστορίες Δωματίου.

Έπαιξε στον κινηματογράφο σε ταινίες των Καρυπίδη, Τζουμέρκα, Ευαγγελάκου, Πορτοκαλάκη, Χαριτόπουλου, Γαβρά, Καρδαρά κ.ά. και στις τηλεοπτικές σειρές Τελευταίοι Εγγονοί, Άγριες Μέλισσες, Σκοτεινή Θάλασσα, Αγάπη Παράνομη, Σιωπηλός Δρόμος, Αυτή η Νύχτα Μένει κ.ά.

Δίδαξε υποκριτική στις σχολές: Καζάκου, Αρχή, Θέατρο των Αλλαγών, Θεοδοσιάδη, Ίασμος. Διδάσκει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γ. Θεοδοσιάδης» (2001). Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Γ. Μόσχο, Γ. Νιάρρο, Β. Παπαβασιλείου, Γ. Παπαγεωργίου, Οδ. Παπασπηλιόπουλο, Ελ. Σκότη, Γ. Κακλέα, Μ. Πρωτόπαππα, Λ. Μελεμέ, Στ. Φασουλή, Ε. Θεοδώρου, Απ. Παπαθεοχάρη, Ν. Καραθάνο, Π. Ζούλια, Σ. Χατζάκη, Μ. Φριντζήλα, Δ. Λιγνάδη, Δ. Χρονόπουλο, Γ. Λαπατά κ.ά. σε παραστάσεις του Εθνικού θεάτρου, του ΚΘΒΕ, των ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας και Κρήτης και του ελεύθερου θεάτρου.

Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες Η Φόνισσα, σκην. Ε. Νάθενα (2022),∙ Μπάτσελορ, σκην. Α. Σωτηρόπουλος (2016)∙ Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένη, σκην. Σ. Γκορίτσας (2010)∙ Υγραέριο, σκην. Μπ. Αλιμάνι (2006). Στην τηλεόραση έπαιξε στη σειρά Το Κάτω Παρτάλι (Mega, σκην: Αμ. Γιαννίκου, 2014-15).

Κέρδισε το πρώτο βραβείο γυναικείου ρόλου στα βραβεία κοινού του Αθηνοράματος για την ερμηνεία της στο έργο Η Βασίλισσα της Ομορφιάς του Μ. ΜακΝτόνα σε σκηνοθεσία της Ε. Σκότη (2020). Τα τελευταία χρόνια διδάσκει σε δραματικές σχολές.

Σκηνοθέτης και ηθοποιός. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις Ιφιγένεια εν Ταύροις του C.W. Gluck (σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου, Θέατρο Παλλάς, 2023)∙ Ελπίς Πατρίδος, όπερα του Γιώργου Κουρουπού (σε μουσική διεύθυνση Μίλτου Λογιάδη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2021)∙ Αργός Σίδηρος, όπερα του Άντη Σκορδή (σε μουσική διεύθυνση Ζωής Τσόκανου, Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρια, Λευκωσία, 2021)∙ Juditha Triumphans του Antonio Vivaldi (σε μουσική διεύθυνση Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, Εθνική Λυρική Σκηνή, 2021)∙ Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού (Εθνικό Θέατρο, 2021)∙ Η Αποκάλυψη (Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, 2019)∙ Οι Στοιχειωμένοι του Δημήτρη Μαραμή (σε μουσική διεύθυνση Δημήτρη Μαραμή, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2019)∙ Ηλέκτρα του Σοφοκλή (Εθνικό Θέατρο, Επίδαυρος, 2018)∙ L’Orfeo του Claudio Monteverdi (σε μουσική διεύθυνση Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2018)∙ Colossus (βασισμένο στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης – ΙΜΚ, 2017)∙ Μετατόπιση προς το Ερυθρό του Γιάννη Μαυριτσάκη (Φεστιβάλ Αθηνών, 2014 και σε επανάληψη το 2015)∙ Μάκβεθ του Σαίξπηρ (Από Μηχανής Θέατρο, 2015)∙ Pedestal (βασισμένο στις Χοηφόρες του Αισχύλου, ΙΜΚ, 2013)∙ Venison (βασισμένο στις Ευμενίδες του Αισχύλου, ΙΜΚ, 2012)∙ Άμλετ, ο Πρίγκιπας της Δανίας του Σαίξπηρ (ΙΜΚ, 2011).

Γεννήθηκε (τυχαία) στην Πάτρα, μεγάλωσε λίγο πολύ παντού, αλλά η καταγωγή της είναι από τα Γιάννενα. Έκανε τη βασική της εκπαίδευση στη Γαλλία (Externat Saint-Louis). Αποφοίτησε από το Γαλλικό τμήμα της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ και από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Οι πιο σημαντικές θεατρικές συμμετοχές:

Φαίδρα, Ρακίνα σκηνοθεσία Xουβαρδά∙ Ανδρομάχη, Ευριπίδη, σκηνοθεσία Lassalle (συμπαραγωγή Μεγάρου Μουσικής και Festival d’Avignon) στα γαλλικά∙ Τρωάδες, Ευριπίδη, σκηνοθεσία Κακογιάννη (Φεστιβάλ Επιδαύρου)∙ Ιφιγένεια η εν Ταύροις, Ευριπίδη, σκηνοθεσία Τσακίρη (Φεστιβάλ Αθηνών και Βέλγιο)∙ Ορέστης, Ευριπίδη, σκηνοθεσία Τσακίρη (Φεστιβάλ Αθηνών)∙ Μόλλυ Μπλουμ, Τζόυς, σκηνοθεσία Δ. Οικονόμου (συμμετοχή στα Διεθνή Φεστιβάλ Γεωργίας, Ουκρανίας, Βουλγαρίας, Λιθουανίας, Γερμανίας, Μόσχας 2002 – Βραβείο Ερμηνείας Λογοτεχνικού Κειμένου, Βρότσλαβ 2002, Πολωνία, Studio Grotowsky) – Βραβείο Ερμηνείας – Βραβείο Κριτικών Θεάτρου – Βραβείο Οργανωτικής Επιτροπής∙ Λαχταρώ Κέιν, σκηνοθεσία Βογιατζή∙ Ορέστεια, Αισχύλου, Ξενάκη, σκηνοθεσία Σ. Σακκά∙ Ικέτιδες, Ευριπίδη, σκηνοθεσία Paul Koek – Μιχαήλ Μαρμαρινού (συμπαραγωγή Φεστιβάλ Επιδαύρου και Veenfabrik), 2006∙ Αντιγόνη, Σοφοκλή, σκηνοθεσία Βογιατζή (Φεστιβάλ Επιδαύρου), 2007∙ Μήδεια, Ευριπίδη, σκην. A. Vassilieff (Φεστιβάλ Επιδαύρου), 2008∙ Ομήρου Οδύσσεια, σκην. Ε. Παπακωνσταντίνου (Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Δελφοί∙ Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου, Κάιρο), 2009∙ Alarme, σκην. Θ. Τερζόπουλο (παρουσιάστηκε στην Αθήνα 2010-13 και 2022 και σε Ιταλία, Πολωνία, Τουρκία, Ρωσία, Ουγγαρία, Γεωργία)∙ AΜΟR, σκην. Θ. Τερζόπουλου (παρουσιάστηκε στην Αθήνα 2013-16 και σε Ιταλία, Πολωνία, Τουρκία, Ρωσία, Ουγγαρία)∙ Βάκχες, Ευριπίδη, σκην. Α. Μπρούσκου (Φεστιβάλ Επιδαύρου), 2014∙ Λυσιστράτη, σκην. Μιχαήλ Μαρμαρινού (Εθνικό Θέατρο – Φεστιβάλ Επιδαύρου), 2016∙ Πεθαίνω σαν Χώρα, Δημητριάδη, σκηνική σύνθεση Α. Παππά στο Παρίσι, στα γαλλικά∙ Παράξενες Ιστορίες, Ε. Α. Πόε, σκην. Violet Louise (Φεστιβάλ Αθηνών και σε Μόντενα, Τορίνο), 2018∙ Ικέτιδες, Ευριπίδη, σκην. Σ. Λιβαθινού (Εθνικό Θέατρο – Φεστιβάλ Επιδαύρου), 2019∙ La Commedia Della Vanita, E. Canetti, σκην. Claudio Longhi (Εθνικό Θέατρο Emilia – Romagna και σε Μιλάνο, Ρώμη, Φλωρεντία, Λουγκάνο) 2019-20, στα ιταλικά∙ Ρέκβιεμ, σκην. Θ. Τερζόπουλου, πρώτη παράσταση Μάρτιος 2023.

Τα τρία τελευταία χρόνια διδάσκει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στα τμήματα Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή «Αρχή» και στο LISPA (London International School Of Performing Arts) στο Λονδίνο. Ολοκλήρωσε με υποτροφία το Pedagogical Training Program στο LISPA. Στη συνέχεια εντάχθηκε ως καθηγήτρια στο δυναμικό της σχολής και δίδαξε στο Λονδίνο και το Βερολίνο. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Patari Project με την οποία έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις 10cm Up, Οδύσσεια, Ο Μπαλ στον Αέρα, Πιάνω Παπούτσι Πάνω στο Πιάνο, Μύτη, Χιονάνοι, Θεογονία, Ένα Μεγάλο Γλέντι (Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου) και Τέσσερις Εποχές (Εναλλακτική Σκηνή Εθνική Λυρικής Σκηνής). Έχει επίσης σκηνοθετήσει τις παραστάσεις Τραμπάλα (Εθνικό Θέατρο), Σκλαβί (θέατρο Πόρτα, σε συν-σκηνοθεσία με τον Θ. Μοσχόπουλο), Mute (θέατρο του Νέου Κόσμου, σε συν-σκηνοθεσία με τον Γιώργο Χρυσοστόμου) και Ποιος Ανακάλυψε την Αμερική (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος). Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με τους Lilo Baur, Helen Chadwick, Dessislava Stefanova, με τις ομάδες Out of Chaos, Βabakas κ.ά. Έχει επιμεληθεί την κίνηση στις παραστάσεις Ιφιγένεια εν Ταύροις (σκην. Θ. Μοσχόπουλος, ΚΘΒΕ), Η Δίκη του Κ (σκην. Θ. Μοσχόπουλος, θέατρο Πόρτα), Άφιξις (σκην. Ι. Βουλγαράκη, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου), Καντίντ ή η Αισιοδοξία (σκην. Θ. Μοσχόπουλος, θέατρο Πόρτα), Φάρεναιτ 451 (σκην. Θ. Μοσχόπουλος, Φεστιβάλ Αθηνών), Βάτραχοι, (σκην. Κ. Φιλίππογλου, αρχαίο θέατρο Επιδαύρου), Μανόν (σκην. Θ. Μοχόπουλος, Εθνική Λυρική Σκηνή), Επιστροφή (μουσικοθεατρική παράσταση, σύνθεση Ν. Γαλενιανός, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής) κ.ά.

Η εκπαιδευτική της δραστηριότητα περιλαμβάνει μαθήματα και σεμινάρια σε παιδιά, εφήβους και ηθοποιούς. Διδάσκει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, είναι εξωτερική συνεργάτιδα του Εργαστηρίου Θεάτρου Ξένια Καλογεροπούλου. Επίσης είναι εξωτερική συνεργάτιδα του London Bubble και του BE-Festival. Έχει διδάξει στις σχολές BSA (Birmingham School of Acting) και στο National Theatre της Αγγλίας.

Απόφοιτη του Μουσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κάρντιφ (Ουαλία), σπούδασε με υποτροφία της Διεθνούς Εταιρείας Κόνταλυ μεθοδολογία διδασκαλίας, διεύθυνση χορωδίας, κλασικό τραγούδι και πιάνο στο Διεθνές Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ζόλταν Κόνταλυ της Ακαδημίας Φραντς Λιστ (Kέτσκεμετ Ουγγαρίας). Επιπλέον, σπούδασε μονωδία (δίπλωμα) με τη Χριστίνα Γιαννακοπούλου.

Έχει τραγουδήσει με τα σύνολα Patras Contemporary Music Ensemble και Κουαρτέτο Εγχόρδων Δημοτικού Ωδείου Πατρών, ενώ έχει δώσει συναυλίες παλαιάς μουσικής με τα σύνολα Ex Silentio και Os Orphicum. Συνεργάστηκε με τη Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, της ΕΡΤ, καθώς και με τη Χορωδία Δωματίου του Δημοτικού Ωδείου Πατρών. Είναι μέλος του φωνητικού συνόλου Equábili από την ίδρυσή του.

Επί σειρά ετών δίδαξε στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών, όπου δημιούργησε και διηύθυνε την παιδική χορωδία και τα μαθητικά φωνητικά σύνολα, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και στη Δραματική Σχολή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Για το μουσικοπαιδαγωγικό σύστημα Κόνταλυ έχει δώσει διαλέξεις στην Κύπρο. Από τον Σεπτέμβριο του 2017 έχει τη διεύθυνση και τη μουσική προετοιμασία της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ, μέλη της οποίας έχουν εμφανιστεί σε περισσότερες από 20 παραγωγές της ΕΛΣ όπως και σε πλήθος συναυλιών και εκδηλώσεων στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), την Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ, στο Μέγαρο Μουσικής, πολλές εκ των οποίων μεταδόθηκαν τηλεοπτικά (ΕΡΤ, MEZZO και GNO TV).

Είναι σκηνογράφος, αρχιτέκτονας και εικαστικός. Έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο του Greenwich με μεταπτυχιακές σπουδές στον αστικό σχεδιασμό (MA Urban Design) και είναι απόφοιτος του μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών στην ΑΣΚΤ. Έχει σκηνογραφήσει παραγωγές στο Εθνικό Θέατρο, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, το Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, το ΚΘΒΕ κ.α.

Είναι βραβευμένος από το περιοδικό Αθηνόραμα κι έχει λάβει από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών (από κοινού με τον Δημήτρη Μαυρίκιο) το Βραβείο Κουν Δραματουργίας Νεοελληνικού Έργου για το Τερατώδες Αριστούργημα (2009). Ως εικαστικός έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη κι έχει λάβει μέρος σε σειρά από ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα τελευταία πέντε χρόνια διδάσκει το μάθημα σκηνογραφίας/ενδυματολογίας σε ιδιωτικές σχολές.

Γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με το Θέατρο Τέχνης, το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Θέατρο Skrow, το θέατρο Ροές, το θέατρο της Οδού Κυκλάδων, το θέατρο του Νότου, το Μέγαρο Μουσικής, τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο Αλίκη. Έχει συνεργαστεί επίσης με τους σκηνοθέτες Γ. Περλέγκα, Γ. Μόσχο, Δ. Καραντζά, Α. Ξάφη, Θ. Δόβρη, Γ. Κουτλή, Α. Χιώτη, Γ. Σκουρλέτη, Ι. Βουλγαράκη, Α. Μπινιάρη, Ν. Καραθάνο, Μ. Μαρμαρινό, Λ. Βογιατζή, Γ. Κακλέα, Ν. Μαστοράκη, Β. Αρδίτη, Θ. Μουμουλίδη, Τ. Τζαμαργιά, Στ. Λιθαθινό, Στ. Φασουλή και άλλους. Ήταν η νικήτρια του Θεατρικού Βραβείου Μελίνα Μερκούρη το 2007 για την ερμηνεία της στην παράσταση Bella Venezia σε σκηνοθεσία του Λ. Βογιατζή.

Στον κινηματογράφο έχει παίξει μεταξύ άλλων στις ταινίες: Without σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αβρανά (2008, Βραβείο Ερμηνείας Α΄ Γυναικείου Ρόλου, 49ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), Νύφες σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη (2004, Βραβείο Ερμηνείας 2ου Γυναικείου Ρόλου στο 45ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), Poker face σε σκηνοθεσία Χρήστου Δήμα (2012), Οίκτος του Μπάμπη Μακρίδη (2016), Βγαίνουν μέσα από τη Μάργκο του Α. Βούλγαρη (2023).

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Αποφοίτησε με άριστα από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης το 1986. Με υποτροφία του Ιδρύματος Α.Σ. Ωνάσης συνέχισε τις σπουδές της στη Νέα Υόρκη, στο Merce Cunningham Dance Studio. Παράλληλα, παρακολούθησε σεμινάρια contact improvisation και release techniques με τους K.J. Holmes, Jeremy Nelson, Daniel Lepkoff, Sarah Pearsons, Sarah Rudner και άλλους.

Το 1987 με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου ίδρυσαν την Ομάδα Εδάφους. Τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης χορεύτριας για το σόλο Σκαλοπάτια από την παράσταση Ανθρώπινη Δίψα. Έχει συνεργαστεί με διάφορες χορευτικές ομάδες: Sine Qua Non, Ανάλια, amorphy.org, Χορικά της Ζ. Νικολούδη και άλλες. Το 2016 χόρεψε το σόλο After Party και το 2019 χόρεψε στην παράσταση YOU της Ερμίρας Γκόρο. Ως χορογράφος έχει συνεργαστεί με το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Εθνικό Θέατρο, το Μέγαρο Μουσικής, το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, το θέατρο Εμπρός, το Απλό Θέατρο κ.ά. Τιμήθηκε με το βραβείο Κ. Πράτσικα για τη χορογραφία της παράστασης Motortown σε σκηνοθεσία Β. Θεοδωρόπουλου. Ήταν επικεφαλής χορογράφος των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004.

Διδάσκει αυτοσχεδιασμό σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες από το 1998. Ήταν μέλος του διδακτικού προσωπικού στην επαγγελματική σχολή Ραλλού Μάνου (2013-16), υπεύθυνη για το μάθημα της χορογραφίας. Από το 2016 έως το 2022 διδάσκει το ίδιο μάθημα στην επαγγελματική σχολή χορού Ακτίνα. Από το 2018 διδάσκει κινητικό αυτοσχεδιασμό στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε μέλος της χορευτικής ομάδας του Λυκείου των Ελληνίδων Αθηνών (1978-2001). Διδάσκει παραδοσιακούς χορούς στο Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών από το 1982 και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού από το 1987.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε με άριστα από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης το 2001. Συνέχισε τις σπουδές της στο London Contemporary Dance School. Έχει συνεργαστεί με διάφορους χορογράφους και σκηνοθέτες σε παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων με τους Αντώνη Φωνιαδάκη, Κωνσταντίνο Ρήγο, Έφη Μπίρμπα, Γιάννη Κακλέα, Άρη Μπινιάρη, Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Μαριάννα Καβαλλιεράτου, Λενιώ Κακλέα, ομάδα Yelp, ομάδα Πρόσχημα, ομάδα Ζήτα, Nova Melancholia, Αποστολία Παπαδαμάκη, Κώστα Τσιούκα Κώστα, Χάρη Κούσιο.

Κατέχει μαύρη ζώνη στο παραδοσιακό κουνγκ φου και πτυχίο προπονήτριας από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κινεζικής Πάλης που διεξήχθη στην Ιταλία το 2016. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 είναι η βασική προπονήτρια στον αθλητικό σύλλογο Εσωτερική Γροθιά, όπου διδάσκει τα παραδοσιακά στιλ Σινγκ Γι, Τάι Τσι, Μπάγκουα, Νύχι του Αετού, καθώς και Κινεζική Πάλη και Σάντα.

Ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος θεάτρου. Ξεκίνησε τις θεατρικές του σπουδές στην Αθήνα και συνέχισε την εκπαίδευσή του με ηθοποιούς – δασκάλους από την Ευρώπη ερευνώντας το σωματικό – δημιουργικό θέατρο.

Το 1986 άρχισε να εργάζεται στην Ελλάδα ως ηθοποιός και έχει συμμετάσχει σε αρκετές παραγωγές. Έχει δουλέψει στο θέατρο Τεχνοχώρος του Γιάννη Κακλέα, το θέατρο Αμόρε με τον Γιάννη Χουβαρδά, το θέατρο Πόρτα, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο κ.α.

Από το 1999 έως το 2013 δούλεψε κυρίως στο εξωτερικό με τη θεατρική ομάδα Complicité και πήρε μέρος στις παραστάσεις και στα εργαστήρια που έδωσε η ομάδα στην Αγγλία, την Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Έχει παίξει στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου, το Bouffes du Nord του Πίτερ Μπρουκ, στη Νέα Υόρκη σε παγκόσμιες περιοδείες κ.λπ.

Από το 2013 έχει σκηνοθετήσει στην Ελλάδα έργα όπως: Χάρτινα Λουλούδια, Τίρζα, Μέγκελε, Historia de un Amor ή τα Μυρμήγκια, Γλάρος, Ο Επιθεωρητής, Δεσποινίς Τζούλια, Μαύρο Χιόνι κ.ά.

Στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου έχει σκηνοθετήσει τα έργα Φιλοκτήτης, Προμηθέας Δεσμώτης, Βάτραχοι.

Διδάσκει θέατρο σε σχολές, σεμινάρια και στο μεταπτυχιακό του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρωσία. Σπούδασε στο Κρατικό Ινστιτούτο Θεατρικής Τέχνης του Κιέβου. Αποφοίτησε με άριστα και απέκτησε τον τίτλο «Master of Fine Arts». Παρακολούθησε πέντε κύκλους σεμιναρίων με τον Ρώσο σκηνοθέτη Anatoly Vasiliev.

Ως ηθοποιός και σκηνοθέτρια ξεκίνησε να εργάζεται στην ΕΣΣΔ. Ερχόμενη στην Ελλάδα έμαθε την ελληνική γλώσσα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σπούδασε στη Νομική Σχολή του ίδιου πανεπιστημίου. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 30 παραστάσεις. Συνεργάστηκε με τον Γεωργιανό σκηνοθέτη Robert Sturua και τον χορογράφο Giorgi Aleksidze. Έχει συν-γράψει το σενάριο για την ταινία Στο Καστελλόριζο, την οποία σκηνοθέτησε ο Αντώνης Παπαδόπουλος. Η ταινία διακρίθηκε στο Φεστιβάλ του Κλερμόν-Φεράν στη Γαλλία, ενώ στην Ελλάδα απέσπασε το Κρατικό Βραβείο του ΥΠΠΟ.

Το 2002 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα Ηθώ με την οποία σκηνοθέτησε τις παραστάσεις Κρότκαγια του Φιόντορ Ντοστογέφσκι, Πρόβα Στρίντμπεργκ βασισμένη στα έργα των Αυγούστου Στρίντμπεργκ και Περ Όλοβ Ένκβιστ, Εξίσωση Ι. Συνηθισμένοι Άνθρωποι, βασισμένη σ’ ένα κεφάλαιο από τον Ηλίθιο του Φ. Ντοστογέφσκι, Σουζάνα του Γιον Φόσε, Οι Μαριονέτες του Χάινριχ φον Κλάιστ, Ίων του Πλάτωνα, Ο Εραστής του Χάρολντ Πίντερ.

Έχει διδάξει υποκριτική στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, καθώς επίσης υποκριτική, αυτοσχεδιασμό και ανάλυση κειμένου στις δραματικές σχολές: Αρχή, Σύγχρονο Θέατρο, Μοντέρνοι Καιροί, Δήλος κ.ά. Έχει πραγματοποιήσει πολλά σεμινάρια χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς επίσης έναν κύκλο σεμιναρίων «Σύστημα Κ. Σ. Στανισλάφσκι» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Είναι καθηγήτρια υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Γεννήθηκε στον Πειραιά. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Σπούδασε θέατρο στη Σχολή Βεάκη. Από το 1984 εργάζεται αδιαλείπτως ως ηθοποιός σε παραστάσεις από όλο το φάσμα του ρεπερτορίου· σταθερότερες συνεργασίες είχε με τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή, με το θέατρο Αμόρε και με το Εθνικό Θέατρο.

Από το 2002 ακολουθεί παράλληλα σκηνοθετική πορεία. Έχει σκηνοθετήσει 25 παραστάσεις, κυρίως για το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το θέατρο Αμόρε, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και το Εθνικό Θέατρο, αλλά και για τα θέατρα Πόρτα, Οδού Κεφαλληνίας, Σφενδόνη, Θησείο, Δημήτρης Χορν, Από Μηχανής και τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για το Βραβείο Σκηνοθεσίας «Φώτος Πολίτης» του Θεατρικού Μουσείου. Έχουν παρουσιαστεί επί σκηνής μεταφράσεις του από εννέα έργα του Σαίξπηρ, καθώς και από έργα των Γκιγέρμο Καλντερόν, Μαριβώ, Ευγένιου Λαμπίς, Τενεσί Ουίλιαμς, Τζ. Κ. Όουτς, Πόλα Βόγκελ, Ντέιβιντ Γκρεγκ, Μάικ Κένι.

Από το 2003 άρχισε να διδάσκει υποκριτική σε δραματικές σχολές. Είναι καθηγητής υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.